همیشه درد از دیگران است ، گاه از نبودنشان ، گاه از بودنشان

 

آمدم امشب به میخانه تمنایت کنم / می نمیخواهم بیا ساقی تماشایت کنم / بی قرارم ساقی از میخانه بیرونم مکن / کرده ام می را بهانه تا تماشایت کنم

 

دوستت دارم این تعارف نیست زندگی من است

 

از بس خوابت را دیده ام دیگر نمی گویم “خوابم می‌‌آید” می‌گویم “یـــــــارم می‌‌آید” وعده ی ما همان رویای‌ همیشگی

 

 

بر لبم کس خنده ای هرگز مدید الا مگر در میان گریه بر احوال خود خندیده ام

 

بی وفا!! ایـن روزهـا نـه مـجـالـی بـرای دلـتـنـگـی دارم و نـه حـوصـلـه ات را.. ولـی بـا ایـن هـمـه، گـاه گـاهـی دلـم هـوای تـو را مـیکـنـد

 

بنویسید به دیوار سکوت عشق سرمایه هرانسان است بنشانید به لب حرف قشنگ حرف بد وسوسه شیطان است و بدانید که فردا دیر است اگر غصه بیاید امروز تا همیشه دلتان درگیر است
پس بسازید رهی را کنون تا ابد سوی صداقت برود و بکارید به هر خانه گلی که فقط بوی محبت بدهد

 

با پای دل قدم زدن آن هم کنار تو / باشد که خستگی بشود شرمسار تو
در دفتر همیشه ی من ثبت می شود / این لحظه ها عزیزترین یادگار تو
اه چه شود اگر شبی بر لب من نهی لبی / تا به لب تو بسپرم، جان به لب رسیده را

 

یه بغل گل های لاله ، سبدی پر از ستاره می فرستم واسه دوستم ، که دلش مثل بهاره

 

دلم را مبتلایت کرده بودم خودم را خاک پایت کرده بودم ندانستم بی وفا هستی وگرنه همان اول رهایت کرده بودم !
 

واقعیت را جا می گذاریم هرروز صبح، پشت در اتاق گریم…. از بس که آدمها…….واقعی بودنمان را دوست ندارند….

 

کاش یک نفر بود و می گفت ، همه آن من از آن تو باشد وقتی دلت میگیرد

 

من هستم و تو و ۱ عالمه حرف و ترازویی که سهم تو را از زندگیم نشان میدهد

 

زخمهای کهنه خیلی وقتست که خوب شده اند ولی”خوب”با “مثل روز اول” فرق دارد

 

 

گهگاه حرف هایم را برای نان ریزه هاى حیاط خانه مان میریزم شاید گنجشکان حوالی، هضمشان کنند

 

سلام خداحافظ چیزی تازه اگر یافتید،بر این دو اضافه کنید تا بلکه باز شود این درگم شده بر دیوار (حسین پناهی)

 

سفر از فاصله دور حکایت دارد، گله از رفتن احساس رفاقت دارد چه صمیماه بدانی بی تو،دلم اندازه دنیاتنگ است

 

تمام حرف مجنون یک کلام است،”نفس بی یاد لیلایم حرام است”

 

عابری نیست دراین کوچه مگر سایه ی من،من ازاین سایه دلخسته دلم میگیرد،سایه های منوتو دورند زهم،من ازاین دوری پیوسته دلم میگیرد

 

هرگز به دیگران اجازه نده قلم خودخواهی بدست گیرند دفتر سرنوشت را رقم زنند خاطراتت را پاک کنند و در پایانش بنویسند قسمت نبود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: